corrector
corrector - Zelfstandignaamwoord 1. (beroep) iemand die drukproeven verbetert Verwante begrippen manneelijke vorm van correctrice
Wiktionary (2019)
corrector - Zelfstandignaamwoord 1. (beroep) iemand die drukproeven verbetert Verwante begrippen manneelijke vorm van correctrice
Getty Research Institute (1990)
corrector - Te gebruiken voor personen die oorspronkelijk werk van anderen, zoals tekeningen, ontwerpen, maquettes, manuscripten, gedrukte teksten of andere soorten documenten, zowel visueel als verbaal, herzien, wijzigen, bijwerken of op andere toegestane wijze veranderen.
Frans van Lier (1987)
Controleur van de drukproef, die er verbeteringen in aanbrengt (zetfouten, spelfouten), en die de proef controleert op volledigheid en goede volgorde.
Van Dale Uitgevers (1950)
(Lat.), m. (-en), (drukk.) iem. die drukproeven verbetert (niet die het zetsel corrigeert).
Dr. J.F.L. Montijn (1949)
ōris, m. verbeteraar; terechtwijzer; in ongunstige zin = vitter; | een keizerlijk landvoogd (in de kleinere provincies).
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: