Wat is de betekenis van contour?

contour - Zelfstandignaamwoord 1. beschrijving of afbeelding van de buitenzijde van iets zonder details     ♢ Door de mist zagen we alleen de contouren van het flatgebouw.     ♢ De architect presenteerde de contouren van het plan. Synoniemen omtrek

Een contour is een lijn die punten met een gelijk geluidniveau onderling verbindt. Geluidcontouren zijn lijnen in een plat vlak die punten in dat vlak waar gelijke geluidniveaus heersen onderling verbinden. De contouren worden aangeduid met het betreffende geluidniveau. Zo verbindt de 60 dB(A)-contour punten waar een geluiddruk heerst van 60 dB(A)....

contour - zelfstandig naamwoord uitspraak: con-toer 1. buitenste lijn ♢ door de mist zagen we de vage contouren van het huis Zelfstandig naamwoord: con-toer de contour de contouren...

Een omtreklijn.

Omtreklijn

[Fr., van con- en tour) omtrek (van tekening).

omtrek

contour - De buitengrens van een voorwerp of vorm, voornal als het volume of massa suggeert.

omtrek: in de schemering waren alleen nog de contouren der bomen te onderscheiden.