Wat is de betekenis van consoletafel?

v., meestal ronde tafel, gedragen door een zware stijl die met drie of vier consoles op de grond rust.

consoletafel - Zelfstandignaamwoord 1. (meubel) een ronde tafel met een centrale poot     ♢ Woordherkomst samenstelling van console en tafel

consoletafel - Zijtafels waarvan het blad wordt gesteund door een samenstel van twee of meer poten in consolevorm; ze hebben soms een marmeren tafelblad en zwaar bewerkte draagconstructies.

pronktafel die tegen de wand wordt geplaatst, waarom het decoratieve accent dan ook naar een van de lange zijden is gekeerd. Vier-, drie- en tweepotige modellen komen voor, resp. de console d'applique. de pied de table en console en de trespolo. In de Louis xiv- en xv-stijl meest verguld, later ook in de kleur van de betimmering geverfd. De co...

v./m. (-s), wandtafel in de vorm van een console met naar binnen gebogen, onderaan bijeenkomende poten. De consoletafel werd doorgaans tussen twee ramen bevestigd. Zij werd in de 17e en 18e eeuw veel toegepast in Frankrijk en Engeland en vormde steeds meer een rijk versierd onderdeel van de binnenhuisarchitectuur.