Concomitant
[Fr., van Lat. concomitare = begeleiden, van comitare, van com-, z.a., en ire, itum = gaan; zie comte] begeleidend.
Wat is de betekenis van Concomitant?
Vreemde woorden in de wiskunde
Dr. E.J. Dijksterhuis (1939)
Concomitant
(< Lat. con; comitari = begeleiden; < comes — metgezel). Lett. Begeleider. Verzamelnaam voor invarianten, covarianten en contra varianten. De naam is ingevoerd door Sylvester (1814—1897).
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Concomitant
[Fr.], bn. samengaand, medewerkend: concomitante verschijnselen, bijverschijnselen bij ziekte.
Gerelateerde zoekopdrachten