Concomitant
[Fr., van Lat. concomitare = begeleiden, van comitare, van com-, z.a., en ire, itum = gaan; zie comte] begeleidend.
Wat is de betekenis van Concomitant?
(uitgelicht)
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Vreemde woorden in de wiskunde
Dr. E.J. Dijksterhuis (1939)
Concomitant
(< Lat. con; comitari = begeleiden; < comes — metgezel). Lett. Begeleider. Verzamelnaam voor invarianten, covarianten en contra varianten. De naam is ingevoerd door Sylvester (1814—1897).
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Concomitant
[Fr.], bn. samengaand, medewerkend: concomitante verschijnselen, bijverschijnselen bij ziekte.
Gerelateerde zoekopdrachten