compromitteeren
compromitteeren, - iemand in ongelegenheid brengen, in een zaak wikkelen; „zich compromitteeren” : zijn eer of goeden naam in gevaar brengen.
Fokko Bos (1914)
compromitteeren, - iemand in ongelegenheid brengen, in een zaak wikkelen; „zich compromitteeren” : zijn eer of goeden naam in gevaar brengen.
J. Kramer (1908)
eigenl. wederkeerig beloven of wederkeerig berusten in een uitspraak. (Zie Compromis). Iemand C. : iemand in zijn eer of goeden naam aantasten, in opspraak of onaangenaamheden brengen, zich zelf C., zich zelf in opspraak brengen.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
J.H. van Dale (1898)
COMPROMITTEEREN, (compromitteerde, heeft gecompromitteerd), (iem.) in opspraak brengen, verdacht maken, in zijne eer aantasten; ook zijn naam compromitteeren; — zich compromitteer en, zich blootstellen, zijne eer, zijn goeden naam in gevaar brengen, op het spel zetten.
I.M. Calisch (1864)
compromitteeren - bw. gel. (iem.) in opspraak brengen, verdacht maken, in zijne eer aantasten; in het spel trekken, verantwoordelijk maken; zich compromitteeren, ww. zich blootstellen, zijne eer □, zijnen goeden naam in gevaar brengen, □ op het spel zetten
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: