Communicant
(<Lat.), m. (-en). 1. iem. die deelneemt aan het Heilig Avondmaal; 2. (R.-K.) lid der kerk : een 'parochie van vijfhonderd communicanten (niet alg.); 3. hij die zijn eerste communie doet.
Van Dale Uitgevers (1950)
(<Lat.), m. (-en). 1. iem. die deelneemt aan het Heilig Avondmaal; 2. (R.-K.) lid der kerk : een 'parochie van vijfhonderd communicanten (niet alg.); 3. hij die zijn eerste communie doet.
Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)
iemand die ter communie gaat. Voorbeelden: In de hedendaagse praktijk ontvangt de communicant echter de Heilige Hostie op de vlakke uitgestrekte hand, neemt deze met de vingers van de andere hand, en brengt daarmede de Hostie naar de mond. http://users.skynet.be/courlisius/communie.html
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Wiktionary (2019)
communicant - Zelfstandignaamwoord 1. (religie) iemand die zijn eerste of plechtige communie doet 2. iemand die ter communie gaat 3. lid van de kerk Woordherkomst afgeleid van het Latijnse commūnicans (deelnemer) (met het voorvoegsel com-) Naamwoord van handeling van communiceren met het achtervoegsel -ant
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Lat. communicans, -cantis = deelhebbend] (prot.) persoon die aan het Avondmaal deelneemt; (rk) persoon die de communie ontvangt, spec. kind dat zijn eerste communie doet (op 7-jarige leeftijd); (rk) kerklid, (bijv.: die parochie telt ruim 1000 communicanten).
Jan Meulendijks (1993)
(kommunikant) lid der kerk (r.k.); iemand die zijn eerste communie doet (r.k.); deelnemer aan het Avondmaal
M. J. Koenen's (1937)
m. en v. -en (Lat. communicans: iem., die de communie voor het eerst ontvangt; in het algem. iem., die de communie ontvangt; elk lid ener R.-K. parochie, dat te communie gaat).
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: