Wat is de betekenis van combattant?

(<Fr.), m. (-en), strijder; militair bestemd om aan de strijd deel te nemen, in tegenst.. tot de non-combaüanten.

combattant - Zelfstandignaamwoord 1. (militair) militair, bestemd om aan de strijd deel te nemen Woordherkomst afgeleid van het Latijnse battuere (vechten) met het voorvoegsel com-

[Fr., van combat = strijd, van com-, z.a., en Lat. battere, battuere = vechten] strijder die oorlogshandelingen moet verrichten en tegen wie rechtstreekse oorlogshandelingen worden gericht. (Welke personen combattant zijn, is vastgelegd in internationale verdragen.) (Tegenst.: non-combattant, z.a.).

strijder

strijder, vechter; kemphaan; ancien combattant, oudstrijder.

(Fr.), strijder, strijdende partij ; non-C., de niet-strijdende, d.i. niet tot het leger behorende burger.

m. strijder; militair, bestemd om aan het gevecht deel te nemen.

m. -en (Fr. strijder; militair, bestemd om aan de strijd deel te nemen).

m. strijder, militair die deel moet nemen aan gevecht.