Collectivum
(collectief) verzamelnaam (taalk.)
Winkler Prins (1949)
(taalk.), woord dat een veelheid (van gelijksoortige dingen) als eenheid aanduidt, bv.: volk, adel, gesternte, mensheid. Vaak eindigen zulke woorden op -heid of -schap, maar in 't bijz. worden zij aangeduid door voorvoegsel ge- en achtervoegsel -te, bv. gebergte.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
of verzamelnaam is in de taalkunde de benaming voor een woord, dat een veelheid (van gelijksoortige dingen) als eenheid aanduidt, zoals volk, adel, gesternte, mensheid. Vaak dienen bepaalde woordvormingen om een collectief begrip uit te drukken, in het Nederlands uitgangen als -heid en -schap, maar vooral het achtervoegs...
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Collectivum - (< Lat. colligere = verzamelen) of verzamelnaam noemt men in de grammatica liet zelfstandig naamwoord, dat een groep van zelfstandigheden van dezelfde soort aanduidt, bijv. kudde, regiment.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
[Lat.], o. (taalkunde) zelfstandige naamwoorden die een verzameling of groep aanduiden, b.v. gebergte.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Collectivum, of verzamelnaam, taalkundige benaming voor een veelheid, die als eenheid wordt opgevat, van een verzameling van gelijksoortige dingen, die voor het bewustzijn een eenheid vormen, b.v. volk, burgerij, gebeente, gebergte, jongelingschap, menschheid, enz. Soms kenmerken de collectiva zich door een bepaalden vorm, door zekere uitgangen, al...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: