Wat is de betekenis van cohabitatie?

(19e eeuw) (euf.) wetenschappelijke en dus ook een beetje afstandelijke term voor geslachtsgemeenschap. Eigenlijke betekenis: het bij elkaar wonen. Een formeel vreemd woord moet het schaamtegevoel camoufleren. Van het Latijnse woord ‘cohabitatio’ (het samenwonen van God en de mensen). Een synoniem is coïtus. Cohabitor was juridisch...

cohabitatie - Zelfstandignaamwoord 1. (seksualiteit) (formeel) geslachtsgemeenschap 2. (onwettige, ongehuwde of buitenechtelijke) samenwoning 3. door de nood gedwongen samenwerking tussen twee onwaarschijnlijke partners Woordherkomst Naamwoord van handeling van cohabiteren met het achtervoegsel -atie

Wetenschappelijke en dus ook een beetje afstandelijke term voor geslachtsgemeenschap. Een formeel woord moet het schaamtegevoel camoufleren. Van het Latijnse woord ‘cohabitatio’ (het samenwonen van God en de mensen). Een synoniem is coïtus*. Cohabitor was juridisch Latijn voor iemand die in zonde samenwoont met iemand anders. Dat er mannen zijn die...

[v. Lat. co-habitare = samenwonen] samenwoning; geslachtsgemeenschap hebben.

geslachtelijke vereniging

samenwoning; geslachtelijke vereniging

(<Lat.), v. (-s), geslachtelijke vereniging.

v. echtelijke samenwoning; ook — coïtus.

v. echtelijke samenwoning.