Wat is de betekenis van charge?

charge - Zelfstandignaamwoord 1. gesloten aanval van de politie of van de cavalerie (cavaleriecharge) 2. vervoersovereenkomst tussen bevrachter en schipper 3. lading of batch in een produktieproces (zie chargenummer)

Charge - (Eng.) cocaïne.

(onov ww) - aanvallend spelen, (gewaagde, soms risico volle) initiatieven nemen die tot een gunstige score kunnen leiden, bv. met een krachtige slag putten, daarbij het risico lopend dat de bal de hole voorbij rolt. Herkomst: Eng. (aanvallen). → attack

[Fr., van VLat. carrica, van carricare = laden; vgl. Lat. carrus= vrachtwagen] 1 vracht, last; 2 (mil. en politie) uitval, spec. van cavalerie, op burgers (charge met de blanke sabel); het losbranden; 3 overdrijving; 4 contract over scheepslading tussen bevrachter en schipper.

aanval; vrachtovereenkomst; spottende overdrijving; ambt (vero.)

[Fr. sjar'sje], aanval, oorspronkelijk alleen van bereden troepen; tegenwoordig vooral gezegd van een aanval der politie tegen een rumoerige volksmenigte.

ambt, betrekking; cavalerie-aanval; losbranding; aanval van een politie-afdeling; last, vracht; overdrijving in het belachelijke.

I last, lading; opdracht; taak, plicht; mandement; (voorwerp van) zorg; pupil; gemeente schuld; (on) kosten; charge, aanval; beschuldiging, aanklacht; have charge of, belast zijn met (de zorg voor); at a charge, , tegen betaling; at his own charge, op eigen kosten; lance at the charge, met gevelde lans, in charge of, 1 belast met (de zorg voor); 2...

ambt, rang, erepost; gegradueerde; speler van bijrollen bij de film.