Wat is de betekenis van centraalbouw?

Centraalbouw is een sterk op het midden betrokken dispositie van een gebouw. Het tekent zich dus in plattegrond af als een om een middelpunt beschreven of geordende figuur (cirkel, regelmatige veelhoek, Grieks kruis enz.). De centrale aanleg is voornamelijk vertegenwoordigd in doopkapellen en grafkapellen.

Gebouw dat ontworpen is rondom een centraal punt.

Centraalbouw is een manier van bouwen waarbij de ruimte is gedacht vanuit één centraal punt zodat alle aandacht naar dat midden uitgaat; de plattegrond kan een cirkel, veelhoek of Grieks kruis zijn; vaak met een of meerdere koepels.

Gebouw dat om een centraal punt is opgetrokken, met als plattegrond bijvoorbeeld een cirkel, een vierkant, een regelmatige veelhoek (bijvoorbeeld zes- of achtkant) of een zogenaamd Grieks kruis (een kruis met vier gelijke armen). Kerken worden van oudsher soms als centraalbouw opgetrokken. Middeleeuwse voorbeelden zijn in ons land echter zeldzaam e...

bouwkundige vakterm voor een gebouw waarvan de delen rond een middenpartij zijn gecentraliseerd b.v. een koepel.

m. (-en) middenbouw door een koepel overdekt: de van een kerk.

m. (germ.), een methode van bouwen waarbij wordt uitgegaan van één centraal punt. In de bouwkunst is centraalbouw de term voor gebouwen die om een centraal punt zijn opgetrokken en waarvan de grondvorm kan zijn een cirkel, vierkant, regelmatige veelhoek, gelijkarmig (Grieks) kruis. In de centraalbouw treedt geen bepaalde as op, die he...