Wat is de betekenis van cementatie?

cementatie - Zelfstandignaamwoord 1. het cementeren 2. proces waardoor de poriën in een sediment dichtgegroeid raken door de neerslag van bepaalde mineralen en het verwantschap vertoont aan een met cement bestreken voorwerp Woordherkomst Naamwoord van handeling van cementeren met het achtervoegsel -atie

het gloeien met koolstof in gesloten vat.

v., het cementeren.

v. het gloeien v. e. lichaam in luchtdicht gesloten vaten tussen houtskool enz. (cementeerpoeder).

Cementatie - heet in de leer van de ertsafzettingen een proces, waardoor metaalverbindingen uit hun oplossingen in den vorm van sulfiden en metalen worden neergeslagen door andere sulfiden (vnl. pyriet). Dit proces speelt zich hoofdzakelijk af op de grenszone tusschen den zgn. ➝ ijzeren hoed en de onaangetaste ertslagen, nl. in de cementatiezone, e...

v. het cementeren.

v., het cementeren.

CEMENTATIE, v. zeker proces waarbij eene meestal tot poeder gemaakte stof (cementeer- of cementpoeder) in de oppervlakte of in de massa van een metaal dat met dat poeder bedekt wordt, dringt, door de beide lichamen in vuurvaste vaten (cementeer- of cementbussen, -kisten) te gloeien: door cementatie van houtskoolpoeder en week ijzer verkrijgt men st...