Wat is de betekenis van Brillant?

I. schitterend, glansrijk; fig. prachtig; levendig, geestig; uitmuntend; II. glans, luister, schittering; geest, vernuft; briljant; vernis; faux brillant, fig. vals vernuft, klatergoud, klinkklank.

briljant.

(Fr.), BRILJANT, bn. bw. (-er, -st), schitterend; glansrijk, met glans: een brillante partij; brillant spel; — brillant gespeeld.

1 aj. schitterend, voortreffelijk; 2 m. diamant, die zodanig is geslepen, dat zijn bovendeel een vlak (tafel) heeft, dat door vele vlakken is omringd.

schitterend, voortreffelijk: soort geslepen diamant.

Brillant - ➝Briljant.

Fr.: schitterend, fonkelend. 1) Men spreekt van brillanten aanslag (krachtig non legato, bij passagespel, dubbele noten, octaven, sexten, etc.) bij het pianospel; brillante techniek bij violisten, enz. 2) Brillante stijl; componeertrant, waarbij ruim plaats wordt gegeven aan virtuoos passagespel. De bijvoeging „brillant” in composities...

Zuivere geslepen diamant. Brillantine* Welriekende olie voor het haar.

Brillant - Duitsche benaming der kleinste boekdrukletter, met een corps van 3 punten, welke in Nederland Mikroskoop* wordt genoemd. Met Brilliant wordt in Amerika en Engeland eene lettersoort ter hoogte van 4 typografische punten aangeduid. Deze bijna onleesbare lettertypen worden zelden of nooit gebruikt. — Zie ook BRILJANT.