Wat is de betekenis van Brabbelen?

brabbelen - Werkwoord Synoniemen stamelen, stotteren

(o.), fase in de taalontwikkeling, lopend van ongeveer vier tot acht maanden, waarin het kind al spelend met de mondstanden, originele en gevarieerde geluiden produceert De geproduceerde klanken zijn zowel explosieven als fricatieven en nasalen; het brabbelen in deze periode is niet taalgebonden; canoniek ~, syn. repetitief brabbelen, reduplicerend...

v., brabbelje, pûlemûl(k)je.

(brabbelde, heeft gebrabbeld), onverstaanbaar, verward of krom spreken of schrijven: alles door elkander brabbelen; hij begint al wat te brabbelen (van een kind).

brabbelde, h. gebrabbeld (klankn. verward, onduidelijk, onverstaanbaar spreken, hakkelen; ook: schrijven; radbraken): alles door elkaar brabbelen; zo wat Engels brabbelen.

('brabbələn) (brabbelde, heeft gebrabbeld) [klnb.] 1. verward, onverstaanbaar spreken : alles door elkander –. 2. onduidelijk, slecht spreken : hij brabbelt zo wat Engels.

(brabbelde, heeft gebrabbeld), onverstaanbaar, verward of krom spreken of schrijven: alles door elkaar hij begint al wat te brabbelen (van een kind).

...

...