Wat is de betekenis van Bovengrond?

Bovengrond is de toplaag van de bodem (globaal tot 1,0 m beneden het maaiveld). In het document Van Trechter naar Zeef wordt voor dit woord een andere definitie gehanteerd. Daar wordt het gebruikt in relatie tot het type bodemverontreiniging waarvoor een functiegerichte saneringsaanpak mogelijk is. In het algemeen de bodem waarbij sprake is van een...

Niet of slechts gedeeltelijk verveende grond in veenpolders, die meestal veel hoger ligt dan de geheel uitgeveende grond.

s., boppegroun; (van laagveen), halter; (van veen), bosk (de); de — van veen afgraven, boskje, ôfboskje, ôfbonkje.

m., bovenste laag van de bodem waarin de verweringsprocessen tot staan zijn gekomen.

Bovengrond is dat deel van den bodem, waarin de verweeringsprocessen tot staan zijn gekomen en waaraan kunstmatig voedingsstoffen moeten worden toegevoerd.

('bo:vәn) m. (-en) grond die zich boven, aan de oppervlakte bevindt. Tgst. ondergrond.

m., bovenste deel van de grond. De bovengrond onderscheidt zich van de ondergrond waarop hij rust. De grens die men tussen beide legt, bepaalt of met een bovengrond een bouwvoor, een zodelaag, een bewortelde zone, een klei- of zandlaag op veen, een veraarde veenlaag enz. dan wel een donkere humushoudende laag of een Alhorizont (zie horizontcoderin...

BOVENGROND, m. (landb.) bovenste laag van den akker (ook veend.).