Wat is de betekenis van borduren?

1) (1984) (Vlaanderen, euf. of sch.) geslachtsgemeenschap hebben. Vgl. naaien*. • (H. Mullebrouck: Vlaamse volkstaal. 1984) 2) (18e eeuw) (fig. en euf.) verhaaltjes opsmukken; overdrijven; liegen. • Om liegen te vergoelijken zegt men: onwaarheid spreken, de waarheid te kort doen, of nog zachter: zich vergissen, uit zijn dui...

borduren - Werkwoord 1. (ov) met naald en draad versieringen aanbrengen op een stuk weefsel ♢ In Amsterdam kun je nieuw werk bezichtigen van Michael Raedecker. Geen felle kleuren meer, hij borduurt nu vooral in grijs.

Verwijst naar het procedé waarbij een naald en een draad of een dunne metaaldraad worden gebruikt voor het stikken van decoratieve patronen in stof, leer, papier of ander materiaal. Gebruik 'brocheren' voor de techniek van het aanbrengen van inslagpatronen, waarmee verhoogde patronen worden ingeweven in een geweven stof.

borduren - regelmatig werkwoord uitspraak: bor-du-ren 1. met naald en draad ergens versieringen op aanbrengen ♢ mijn oma heeft dit tafelkleed nog geborduurd Regelmatig werkwoord: bor-du-ren ik borduur ...

Het versieren van textiel door middel van naald en draad, door het maken van borduursteken.

Borduren is het versieren van textiel m.b.v. naald en draad, door het maken van borduursteken; men onderscheidt stofgebonden borduren, niet stofgebonden borduren, witborduren; afhankelijk van de steek kan een open of dicht borduursel ontstaan.

Wanneer men zich ook in de droom met deze rustige - de zenuwen kalmerende - activiteit bezighoudt, dan kunnen we tot de conclusie komen, dat we in het dagelijkse leven werkzaamheden waarnemen, die de zenuwen weinig belasten. Degene die toekijkt, wanneer anderen borduren, kan erop rekenen, dat hij een vermoeiend karwei te klaren heeft. In sommige dr...

zie handwerken.

borduren - (van de man) geslachtsgemeenschap hebben met, neuken (vgl. naaien, stoppen, weven). Maer nu gaet zy met strikken, En zoekt nu na een man ... Die haer dan kan borduren, Al op het Venus-bed, Het Vermakelyke Vrouwe-Tuyntje 69 [2e h. 18e e.?].