Wat is de betekenis van Bokkepruik?

s.; de — op hebben, de bokke-, bargeprûk ophawwe, de stikelbaerch op ’e kop hawwe, it bokkefel oanhawwe, it mâl, forkeard fel oanhawwe.

v. (-en), alleen nog in de bokkepruik ophebben, ontstemd, slecht gehumeurd zijn; zich koppig, wrevelig gedragen.

v.: zegsw. uit de pruikentijd: hij heeft de bokkepruik op, is slecht gemutst.

('bokkə) v. (-en) [bokkehaar] pruik van ruw stug haar: de op hebben, zich koppig, stuurs gedragen of slecht gehumeurd zijn.

v./m. (-en), de – op hebben, ontstemd, slecht gehumeurd zijn; zich koppig, wrevelig gedragen.

BOKKEPRUIK, v. (-en), pruik van bokkenhaar; ook stug, ruw haar; — de bokkepruik op hebben, ontstemd, slecht gehumeurd zijn; (ook) zich koppig, wrevelig gedragen.