Wat is de betekenis van blijver?

blijver - Zelfstandignaamwoord 1. iets of iemand die blijft Woordherkomst Naamwoord van handeling van blijven met het achtervoegsel -er

1. Boom die bij de kap wordt gespaard. 2. Vruchtboom, die bij planten een definitieve plaats krijgt bv. bij blijver-wijkersysteem.

1. (bosb.) Boom, welke bij de kap wordt gespaard, speciaal bij de eindkap, doch soms ook bij de normale dunningen. In het eerste geval spreekt men ook van overstander, in het laatste geval van blijvende opstand. 2. (fruitteelt) Men bedoelt hiermede een vruchtboom, die bij het planten een definitieve plaats krijgt b.v. in het blijver-wijkersysteem....

m. (-s), 1. die bij voortduring op dezelfde plaats vertoeft: die predikant is een blijver, hij zal niet naar een andere plaats beroepen worden; — aangehouden stuk vee; — (Ind.) iem. die zich daar voor goed gevestigd heeft; 2. schoolblijver; 3. wat in het leven blijft: dat kind is geen blijver of blijvertje, dat ki...

(’blijvər) m. (-s) 1. Algm. hij die blijft. 2. blijvertje Inz. kind dat in leven blijft : we hopen dat het een is.

m. (-s), 1. die bij voortduring op dezelfde plaats vertoeft: die predikant is een -, hij zal niet naar een andere plaats beroepen worden; aangehouden stuk vee; 2. schoolblijver; 3. wat in leven blijft: dat kind is geen blijver of blijvertje, dat kind zal niet lang blijven leven.

BLIJVER, m. ( s), die bij voortduring op dezelfde plaats vertoeft: die predikant is een blijver, hij zal niet naar eene andere plaats beroepen worden; — (Ind.) iem. die zich daar voor goed gevestigd heeft; — schoolblijvend kind; — wat in het leven blijft: dat kind is geen blijver of blijvertje, dat kind zal niet lang blijven lev...

...