Wat is de betekenis van Bindsel?

o. (-s), 1. dat wat bindt of waarmee men bindt; inz. (driedraads) bindtouw waarmee touwen aan elkaar verbonden worden; 2. knot.

Bindsel - windingen van garen of dun touw, gelegd om twee trossen, staaldraden of andere voorwerpen zó stevig tegen elkaar te knijpen, dat de ene niet meer langs de andere kan glijden.Een enkel bindsel bestaat uit ca, 6 rondslagen en 2 kruisslagen; het dubbel bindsel uit b.v. 7 onderslagen, 6 bovenslagen en 2 kruisslagen. Op zeilboten wordt...

bindtouwtje.

is op schepen een stijf aangehaalde wikkeling van marllijn of huizing om twee parten touwwerk, ten einde deze duurzaam aan elkaar te bevestigen.

('bint) o. (-s) wat tot binden dient of dienen kan: het van een ➝ blok. Syn. band.

o. (-s), 1. dat wat bindt of waarmee men bindt; m.n. (driedraads) bindtouw waarmee touwen aan elkaar verbonden worden; 2. knot.

BINDSEL, o. (-s), datgene waarmede men bindt; — driedraadsch bindtouw waarmede touwen op het einde omwoeld worden; — knot garen.

zie Band.

z.n.o. - De uitkomst van het Binden. Een bindsel leggen. Zijn voor bindsel. Plat bindsel. Bindsel van een ankersteel. Kruisbindsel. Nokbindsel enz.