Wat is de betekenis van Bijstelling?

bijstelling - Zelfstandignaamwoord 1. het bijstellen 2. (taalkunde) appositie Woordherkomst Naamwoord van handeling van bijstellen met het achtervoegsel -ing

Een bijstelling (of: appositie) is een bijvoeglijke bepaling die bestaat uit een zelfstandig naamwoord dat (of zelfstandig-naamwoordgroep die) onmiddellijk (dat wil zeggen zonder verbindingswoord, bijvoorbeeld een voorzetsel) volgt op een ander zelfstandig naamwoord (of zelfstandig-naamwoordgroep). Een bijstelling drukt een verklarende toevoeging u...

bijstelling - zelfstandig naamwoord uitspraak: bij-stel-ling 1. het aanpassen aan veranderde gegevens ♢ door bijstelling van de rentepercentages ontvangt u minder rente Zelfstandig naamwoord: bij-stel-ling de bijstel...

Een bijstelling (of: appositie) is een bijvoeglijke bepaling die bestaat uit een zelfstandig naamwoord dat (of zelfstandig-naamwoordgroep die) onmiddellijk (d.w.z. zonder verbindingswoord, bijv. een voorzetsel) volgt op een ander zelfstandig naamwoord (of zelfstandig-naamwoordgroep). Een bijstelling drukt een verklarende toevoeging uit bij het eraa...

v. (-en), (taalk.) verklarende bijvoeging, appositie, bijvoeg. bep. (bestaande uit een znw., al of niet met een lidw. en al of niet nader bepaald) bij een znw. die daaraan onmiddellijk, zonder verbindingswoord, gekoppeld wordt, maar er altijd door een rust van gescheiden is: Jezus, de Koning der Joden.

of appositie noemt men in de taalkunde een bijvoeglijke bepaling die een andere naam is voor de zelfstandigheid, die wordt genoemd met het woord, waar de bijstelling naast staat. Bijv.: Willem van Oranje, de Vader des Vaderlands, werd te Delft vermoord. Niet geheel dezelfde is de betrekking tussen de soortnaam en de daarbij onmiddelli...

v. bijstellingen (hulpstellage; spraakk. verklarende bijvoeging; appositie): spraakk. in Willem de Zwijger is de Zwijger bijstelling.

Bijstelling - of appositie noemt men die bijvoeglijke bepalingen, die bestaan uit een zelfstandig naamwoord, dat zonder verbindingsmiddel bij het woord gevoegd wordt, dat het nader bepaalt en denzelfden naamval heeft als dat woord. Bijv.: de stad Nijmegen; mijn oom, de burgemeester; Maria, Mater Christi Redemptoris; kennst du den Faust, den Doktor?...

I. ('bij) v. (-en) 1. Eig. het bijstellen. 2. Metn. [het bijgestelde] in de spraakkunst, verklarende naam of bijvoeging : Willem „de Zwijger” ; de leeuw „de schrik der wouden”. Syn. appositie. II. ('bij) v. (-en) hulpstellage.