bewijsvoering
bewijsvoering - Zelfstandignaamwoord 1. redenering waarmee men een bewijs tracht te leveren, argumentatie 2. (juridisch) de handeling van het bewijzen Woordherkomst samenstelling van bewijs en voering
Wat is de betekenis van bewijsvoering?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Bewijsvoering
v. (-en), redenering w’aarmede men een bewijs tracht te leveren, argumentatie ; (recht.) de processuele handeling van het bewijzen.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Bewijsvoering
v. (-en), redenering waarmee men een bewijs tracht te leveren, argumentatie; de processuele handeling van het bewijzen.
Gerelateerde zoekopdrachten