Wat is de betekenis van Bevoegdheid?

bevoegdheid - Zelfstandignaamwoord 1. het recht tot het uitoefenen van bepaalde handelingen ♢ Een bureaucraat op het WikiWoordenboek heeft de bevoegdheid om andere gebruikers moderator te maken. ♢ Door de noodtoestand heeft de president onbeperkte bevoegdheden...

bevoegdheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-voegd-heid 1. het recht om bepaalde dingen te mogen doen ♢ Ludwig heeft een bevoegdheid voor het geven van onderwijs Zelfstandig naamwoord: be-voegd-heid de bevoegdhe...

Het recht om beslissingen te nemen die voor het uitvoeren van de taak nodig zijn.

Het recht om beslissingen te nemen, die voor het uitvoeren van een taak nodig zijn.

Recht tot het uitoefenen van bepaalde handelingen of tot het zelfstandig nemen van bepaalde beslissingen. Er zijn verschillende vormen van bevoegdheid, bijvoorbeeld: - adviesbevoegdheid: bevoegdheid om ten aanzien van belangrijke beslissingen de directie vrijblijvend te adviseren; - lijnbevoegdheid (hiërarchische bevoegdheid): bevoegdheid om b...

- iets in zijn bevoegdheid hebben, bevoegd zijn voor iets, iets ressorteert onder hem.

Een verzamelterm voor al datgene waartoe men gerechtigd is, het vermogen of de macht heeft om krachtens wet of regeling te handelen of handelingen c.q. rechtsgevolgen teweeg te brengen. Synoniem: competentie, recht. Door de bevoegdheid wordt macht uitgeoefend.

s., foech.

v. (...lieden), recht tot het uitoefenen van bepaalde handelingen: de bevoegdheden van de burgemeester; bevoegdheid tot geven van lager onderwijs erlangen; — hoedanigheid van tot oordelen enz. bekwaam te zijn: iemand van erkende bevoegdheid op dit terrein.

v. bevoegdheden (het bevoegd zijn; het recht zelf): de bevoegdheid tot het geven van onderwijs; met de bevoegdheid om.

v. (-heden), 1. recht tot het doen uitvoeren van bepaalde beslissingen en handelingen ; 2. bekwaamheid van oordelen. In de rechterlijke macht betekent bevoegdheid: door de wet verleend recht tot kennisneming en beslissing van bepaalde (categorieën van) zaken, te onderscheiden in burgerlijke zaken en strafzaken. Opdracht van rechtsmacht of bev...

Bevoegdheid, zie RECHTSBEVOEGDHEID.

Bekwaamheid, geschiktheid; ook het volgens de wet of een aanstelling gerechtigd zijn.