Wat is de betekenis van bestraffing?

bestraffing - Zelfstandignaamwoord 1. het bestraffen 2. datgene waaruit de straf bestaat ♢ Een boete is een bestraffing voor onder meer te hard rijden. Woordherkomst Naamwoord van handeling van straffen met het achtervoegsel -ing.

bestraffing - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-straf-fing 1. het opgelegd krijgen van een straf ♢ voor deze brutaliteit heb je wel een bestraffing verdiend! 2. datgene waaruit de straf bestaat ...

s., bistraffing, skrobbearring, biskrobbing.

v. (-en), het bestraffen; datgene waarin een straf bestaat.

v. bestraffingen: een strenge bestraffing.