Wat is de betekenis van bestraffen?

bestraffen - Werkwoord 1. (ov) straf uitdelen aan iemand ♢ De ondeugende jongen werd bestraft. Woordherkomst Afgeleid van straffen met het voorvoegsel be-

bestraffen - regelmatig werkwoord uitspraak: be-straf-fen 1. een vervelende maatregel opleggen omdat hij iets deed wat niet mocht ♢ hij werd bestraft door de meester Regelmatig werkwoord: be-straf-fen ik bestraf...

bestraffen - Het opleggen van een straf.

v., bistraffe, biskrobje, ridderje, helpe.

...

(bestrafte, heeft bestraft), 1. iem. bestraffen, straf doen ondergaan, hem straffen; — oneig. beknorren, berispen, doorhalen: bestraffen voor, wegens; 2. het kwaad; de ondeugd bestraffen, de bedrijvers, de schuldigen, daarvoor straffen.

bestrafte, h. bestraft (1 iem. straf doen ondergaan; berispen; 2 wegens iets straf opleggen): 1. iem. voor, over, wegens iets bestraffen; een bestraffende blik; 2. het kwaad, de ondeugd bestraffen.

(bə'straffən) (bestrafte, heeft bestraft) 1. straf opleggen : iemand voor, wegens iets -. Tgst. →: belonen. 2. berispen : een -de blik.

(bestrafte, heeft bestraft), 1. iemand -, straf doen ondergaan; oneig. berispen: wegens, voor; 2. het kwaad bestraffen.