beschadiging - Zelfstandignaamwoord 1. aangebrachte schade ♢ Er zit een beschadiging op die oude foto, die digitaal verwijderd kan worden. 2. het beschadigen van iets of iemand bijv. diens reputatie ♢ De beschadiging van deze politicus is in volle gang. Woordherkomst Naamwoord van handeling van beschadigen met het achtervoegsel -ing.

→ baanbeschadiging

beschadiging - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-scha-di-ging 1. aantasting waardoor het niet meer gaaf is ♢ zijn gehoorbeschadiging is niet erg 2. het (een beetje) kapot gaan of kapot maken ♢ Vinnie kreeg door die harde muziek een beschadiging aan zijn gehoor Zelfstandig naamwoord: be-scha-di-ging ...

Beschadiging - van eens anders goed verplicht tot schadevergoeding, indien het feit als onrecht matige daad* moet worden beschouwd (art. 1401 B. W.). Zelfs kan ze soms tot strafvervolging leiden. Volgens art. 350 Sr. toch is hij strafbaar, die opzet telijk en wederrechtelijk beschadigt eenig goed of een dier, dat geheel of ten deele aan een ander toe behoort. De max. straf is 2 jaren gevangenis of ƒ 300 boete. — Met gevangenisstraf van ten hoogste 3 jaar is strafbaar hij, die spoorweg- of...

beschadiging - Fysieke aantasting van iets, zodanig dat de waarde of bruikbaarheid negatief wordt beïnvloed.