beperken - Werkwoord 1. (ov) een verminderde reikwijdte geven, limiteren ♢ De deelname hieraan is beperkt tot minderjarigen. 2. (ov) iemand hinderen in zijn mogelijkheden ♢ De leider van het land wordt door de grondwet beperkt in zijn macht. 3. zich ~: minder doen ♢ Door zijn ziekte moest hij zich beperken tot het doen van het aller noodzakelijkste. ...

beperken - regelmatig werkwoord uitspraak: be-per-ken 1. er niet iets anders bij halen ♢ wil je je tot de hoofdzaken beperken? 1. beperkende bijvoeglijke bijzin [beperkt het onderwerp waar de zin bij hoort] 2. ergens een grens aan stellen, het omlaag brengen ♢ ik wil het gebr...

BEPERKEN, (beperkte, heeft beperkt), een gebied beperken, kleiner in omvang maken; — een tuin beperken, er perken of parken in aanleggen; — de leerstof beperken, inkrimpen, minder omvangrijk maken; — zijne uitgaven beperken, inkrimpen; — men moet zijne lusten beperken, intoomen; — men moet zich weten te beperken, bij spreken of schrijven niet laten gaan, maar eene keuze doen uit zijne stof. BEPERKING, v. (-en). BEPERKER, m. (-s). BEPERKSTER, v. (-s).

(beperkte, heeft beperkt), 1. begrenzen, met een grens afsluiten: beperkende bepalingen, waardoor iets binnen zekere grenzen gehouden wordt; 2. zekere maat of grens niet laten overschrijden : het aantal is beperkt tot zes; (wederk.) men moet zich weten te — (m.n. bij spreken of schrijven); niet verder gaan dan: zijn vrijheid van beweging beperkte zich tot wandelingen in de tuin; 3. kleiner in omvang maken, inkrimpen: zijn uitgaven -; de leerstof —.