Wat is de betekenis van Bemantelen?

v., bimantelje; (fig.), bilizze, biplasterje.

(bemantelde, heeft bemanteld), 1. (vest.) van een mantel voorzien. 2. (fig.) onder enig voorwendsel bedekken, vergoelijken, ontveinzen: om zijn hebzucht te bemantelen; zijn luiheid en brutaliteit trachtte hij te bemantelen, er een andere schijn aan te geven.

bemantelde, h. bemanteld (eig. bedekken met een mantel; altijd fig. iets [waarover men zich moet schamen] onder enig voorwendsel bedekken, vergoelijken): een gebrek bemantelen; verg. dekmantel.

(bə'mantələn) (bemantelde, heeft bemanteld) 1. onder enig voorwendsel bedekken : fouten. een gebrek -. Syn. → bedekken. 2. omwallen : een vesting-. Tgst. ontmantelen.

(bemantelde, heeft bemanteld), 1. iets bedekken; (ook fig.) iets waarover men zich schaamt onder voorwendsel bedekken; 2. een mantel om een vesting aanbrengen.

...

BEMANTELEN, (bemantelde, heeft bemanteld), (vest.) omwallen; — (fig.) onder eenig voorwendsel bedekken, vergoelijken, ontveinzen: om zijne hebzucht te bemantelen; zijne luiheid en brutaliteit trachtte hij te bemantelen, er een anderen schijn aan te geven. BEMANTELING, v. (-en).

zie Bedekken.