Wat is de betekenis van belegstuk?

o. (-ken), 1. (timm.) smalle plank dienende tot dekking van een naad; ook tot dekking der kokers van raamgewichten. 2. (bij naaiwerk) stuk waarmee sommige delen van een kledingstuk ter versterking belegd worden. — [Als rechtsterm voor bewijsstuk is het een grof germ.].

belegstuk - Zelfstandignaamwoord 1. (kleding) versterkingsstuk in kleding Woordherkomst samenstelling van beleg(werkwoord) en stuk

‘Een afrekening met bijhorende belegstukken.' (Jansonius) Dit is een niet zeer gebruikelijk germanisme (D. 'Beleg(stück)’) voor ‘bewijsstuk’. De meeste woordenboeken hebben het niet eens opgenomen.

s.n., bilech(stik) (it).

o. belegstukken (kleding: oplegstuk of onderlaag tot versterking).

o. (-ken) stuk waarmede men iets ter versiering of versterking belegt.

Belegstuk - smalle plank, dienende tot de platte betimmering van een kozijn of dergelijk onderdeel van een bouwwerk. Inzonderheid het platstuk, dat op de binnenzijde van een schuifraamkozijn wordt getimmerd ter afdekking van de kokergaten* en tot het vormen van de schuifsponning voor het raam.

BELEGSTUK, o. (-ken), (timm.) smalle plank dienende tot dekking van een naad; ook dienende tot dekking der kokers van raamgewichten; — (bij naaiwerk) stuk waarmee sommige deelen van een kleedingstuk ter versterking belegd worden.

...