Wat is de betekenis van beknorren?

beknorren - Werkwoord 1. (ov) iemand een standje geven ♢ Sommige mensen denken dat je anderen moet beknorren omdat ze anders een loopje met je gaan nemen. Woordherkomst afgeleid van knorren (misnoegen, ontevredenheid uiten op boze wijze) met het voorvoegsel be- Verwante begrippen...

v., bignoarje, bigrobje, biskrobje; iem. —, op immen bromme.

(beknorde, heeft beknord), op knorrige toon berispen, vooral kinderen en dienstboden.

beknorde, h. beknord (op iem. knorren, hem knorrende berispen): een schoolknaap beknorren, een leerjongen beknorren.

(bə'knorrən) (beknorde, heeft beknord) knorrend berispen : een schooljongen -.

...

BEKNORREN, (beknorde, heeft beknord), op knorrigen toon berispen, vooral kinderen en dienstboden. BEKNORRING, v. (-en).

Beknorren, bw. gel. (ik beknorde, heb beknord), over -, op iets knorren; iem. bestraffen. *...KNORDER, m. (-s), *...KNORSTER, v. (-s), die beknort, bestraft. *...KNORRING, v. gmv.