Wiktionary (2019)
bejammeren - Werkwoord 1. (ov) luidkeels iets beklagen ♢ Die nederlaag en zijn verschrikkelijke gevolgen werden luid bejammerd. Woordherkomst afgeleid van jammeren met het voorvoegsel be- Verwante begrippen bewenen, betreuren, spijt hebben van
Van Dale Uitgevers (1950)
(bejammerde, heeft bejammerd), 1. jammeren over: zijn lot bejammeren; 2. iets jammer vinden, betreuren: dat is te bejammeren.
Jozef Verschueren (1930)
(bejammerde, heeft bejammerd) 1. jammeren over : zijn lot -. 2. jammer vinden : het is te dat... Syn. Betreuren.
J.H. van Dale (1898)
BEJAMMEREN, (bejammerde, heeft bejammerd), jammeren over zijn lot bejammeren; iets jammer vinden; iets is te bejammeren, te betreuren. BEJAMMERING, v.
I.M. Calisch (1864)
Bejammeren, bw. gel. (ik bejammerde, heb bejammerd), jammeren over. *-SWAARD, -IG, bn. en bijw. (-er, -st). *-SWAARDIGHEID, v. gmv.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
