begaafd
begaafd - Bijvoeglijk naamwoord 1. met veel talent, talentvol, getalenteerd ♢ De begaafde jongen had alweer een tien gescoord. Synoniemen talentvol Antoniemen onbegaafd
Wat is de betekenis van begaafd?
Muiswerk Educatief
Muiswerk Educatief (2017)
begaafd
begaafd - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: be-gaafd 1. met aanleg voor iets ♢ hij is een begaafd pianist Bijvoeglijk naamwoord: be-gaafd ... is begaafder dan ... het begaafdst ...
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Begaafd
bn. (-er, -st), 1. bedeeld, toegerust met: het was een man, met alle deugden begaafd: 2. een aangeboren bekwaamheid of bekwaamheden bezittend, talentvol: een begaafd zanger, redenaar, dichter: — met goede verstandelijke aanleg, knap: een begaafd jongmens.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
begaafd
bn. (1 bedeeld, begiftigd [inz. met iets onstoffelijks, met geestesgaven], 2 talentvol): 1. met rede en verstand begaafd; 2. een zeer begaafd dichter, spreker.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
begaafd
(bə’ga:ft) bn. en bw. (-er, -st) 1. bedeeld met: met geest -. 2. met rijke natuurlijke aanleg : een schrijver. Syn. bekwaam, geniaal, talentrijk, talentvol, vernuftig. Tgst. →: dom.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Begaafd
bn. (-er, -st), 1. bedeeld, toegerust met: het was een man, met alle rede en verstand begaafd; 2. een aangeboren bekwaamheid of zulke bekwaamheden bezittend, talentvol: een begaafd zanger, redenaar, dichter; met goede verstandelijke aanleg, knap: een begaafd kind.
Gerelateerde zoekopdrachten