Wat is de betekenis van bedwelmen?

(1937) (euf.) (een dier) verdoven. • In een Limburgsch plaatsje is een slager het slachtoffer geworden van de Nederlandsche wet, die als regel eischt, dat een dier vóór het slachten moet worden bedwelmd — zooals het euphemistisch heet. De bedwelming bestaat in het toebrengen van een wonde in de hersens door middel van een s...

bedwelmen - Werkwoord 1. (ov) iemands bewustzijn verminderen of laten verliezen door blootstelling aan een bepaalde stof, benevelen ♢ Het gas in de ruimte bedwelmde hem. ♢ Hij was bedwelmd door de drugs. Woordherkomst Afgeleid van dwelm met...

bedwelmen - regelmatig werkwoord uitspraak: be-dwel-men 1. duizelig of bewusteloos maken ♢ hij is bedwelmd door het gas Regelmatig werkwoord: be-dwel-men ik bedwelm jij/u bedwelmt...

v., (bi)dwelmje.

...

(bedwelmde, heeft bedwelmd), 1. duizelig maken, benevelen, het bewustzijn doen verliezen: door de val bedwelmd bleef hij liggen; bedwelmende middelen, die iem. benevelen; 2. (oneig.) zijn gezond verstand, zijn inzicht doen verliezen: door roemzucht, door liefde bedwelmd.

bedwelmde, b. bedwelmd (duizelig maken: benevelen, het bewustzijn doen verliezen): zich bedwelmen door sterke drank; bedwelmd door de val.

(bedwelmde, heeft bedwelmd), 1. duizelig maken: bedwelmende middelen, die iemand benevelen; 2. (oneig.) zijn gezond verstand doen verliezen: door liefde bedwelmd.

komt van den Idg. wt. dhwel — verdwaasd zijn. Het Germ. had hiervoor dwal en dul (ons dol, vroeger ook dul. in dullen overmoed). Van dit dwal heeft het Os. dwelan gevormd en ’t Mnl. een causat. dwellen — doen dwalen, dwaas maken, verbijsteren. Hiervan werd door ’t achtervoegsel m (vgl. bloem) dwelm gevormd = verdooving, verb...