Bedroefdheid
s., drôvens.
Jozef Verschueren (1930)
v. bedroeven (bə’droevən) (bedroefde, heeft bedroefd) 1. droefheid veroorzaken : iemand met iets -. Tgst. verblijden. 2. zich -, zich treurig over iets maken.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: