Wat is de betekenis van bachelor?

Het begrip bachelor heeft 3 verschillende betekenissen: 1) afgestudeerde met een bachelortitel. iemand die na een opleiding uit de eerste cyclus van het hoger onderwijs de graad van bachelor heeft behaald; afgestudeerde met een bachelortitel. 2) opleiding tot bachelor. opleiding uit de eerste cyclus van het hoger onderwijs die leidt...

(zelfstandig naamwoord) [onderw.] kandidaats, baccalaureus; hbo-gediplomeerde - De baccalaureus had maar liefst 7 jaar over zijn studie gedaan. - Hbo?s noemen zich tegenwoordig (het Engels) ?Universiteit voor Toegepaste Wetenschappen?. Heeft een hbo-gediplomeerde dus zijn vak meer in de vingers en een universitair gediplomeerde meer in het hoofd?

Een bacheloropleiding is de eerste fase van een opleiding aan een hogeschool of universiteit. Aan de hogeschool duurt de bachelor vier jaar, op de universiteit drie jaar. Na een bachelor kun je doorstromen naar een masteropleiding.

bachelor - Zelfstandignaamwoord 1. academische titel, te behalen na drie tot vijf jaar hoger onderwijs 2. iemand die de graad van bachelor heeft behaald Woordherkomst van het Engelse woord bachelor, een academische graad Synoniemen B Verwante begrippen baccalaureus, master

[Eng.] 1 vrijgezel; 2 in Eng. ook: iem. die bep. graad aan universiteit heeft behaald (baccalaureus). (Eng. Bachelor of Arts, afk. B.A.; Bachelor of Science, afk. B.Sc. Baccalaureus in de natuurwetenschap.); 3 sinds 1986 officieel de titel van de meeste afgestudeerde HBO'ers in Neder...

academische graad (E); vrijgezel

oude vrijer

1 vrijgezel; 2 baccalaureus: candidaat [laagste academische graad].

(bed zjeler) (Eng.) m. jongmens, ongehuwd man; ook: baccalaureus (z. d. w.).