Wat is de betekenis van avonturen?

avonturen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord avontuur

Aan welke taal is avonturen ontleend? a ‘de (spannende) uren van de avond’ (Middelnederlands:aventuren) b ‘de dingen die te gebeuren staan’ (Latijn: adventura) c ‘waarschuwing’ (Middelfrans: avertï).

v., aventûrje, noedzje.

avontuurde, h. geavontuurd (wagen, op ‘t spel zetten).

(avon'tu:rәn) (avontuurde, heeft geavontuurd) [Lat. advenire, gebeuren] wagen : zich -.

iets wagen, het er op wagen.

(avontuurde, heeft geavontuurd), (gemeenz.) wagen dat avontuur ik niet; ik zal ’t er maar op avonturen.

Avonturen, bw. gel. (ik avontuurde, heb geavontuurd), wagen. *...TURIER, m. (-s). *...TURIERSTER, v. (-s). *...TUUR, o. (...uren), zonderling voorval; de avonturen, lotgevallen; op - varen, zonder bepaalde bestemming uitzeilen; op avonturen uitgaan, vreemdsoortige lotgevallen opzoeken. -LIJK, bn. en bijw. (-er, -st), ondernemend; toevallig.