applaus
applaus - Zelfstandignaamwoord 1. geklap in de handen als teken van goedkeuring of bewondering ♢ Hij werd met een daverend applaus ontvangen. Woordherkomst uit het Latijn
Wat is de betekenis van Applaus?
Muiswerk Educatief
Muiswerk Educatief (2017)
applaus
applaus - zelfstandig naamwoord uitspraak: ap-plaus 1. het in de handen klappen als beloning voor een optreden ♢ er klonk een daverend applaus na de voorstelling Zelfstandig naamwoord: ap-plaus het applaus ...
Lexicon voor de kunstvakken
Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)
applaus
Een applaus is een uiting van bijval van het publiek na of ook tijdens een voorstelling d.m.v. handgeklap of toejuiching.
Begrippenlijst drama
Nationaal expertisecentrum leerplanontwikkeling (2001)
Applaus
Lat: applaudare = applaudisseren, in de handen klappen, toejuichen als teken van bewondering, goedkeuring, bijval, instemming (→) In de handen klappen. Handgeklap, toejuiching.
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Applaus
(<Lat.), o., g. mv., toejuiching, handgeklap (voetgestamp) als teken van goedkeuring of bewondering : de motie werd met applaus begroet; een daverend applaus ; een warm en welverdiend applaus.
Gerelateerde zoekopdrachten