Wat is de betekenis van Aphasie?

(Gr.), v., onvermogen om te spreken, inz. door totaal gemis van ’t woordgeheugen.

aphasie, spraakstoring.

het niet in staat zijn zich in woorden uit te drukken.

v. onmacht zich in woorden uit te drukken; spraakstoring.

betekent letterlijk: geen spraak. Men verstaat onder het begrip aphasie een verschijnsel dat voorkomt bij bepaalde hersenziekten en dat door spraakstoornissen bij intact spreekorgaan en ongestoorde geestvermogens wordt gekenmerkt. Onderscheid wordt daarbij gemaakt tussen motorische aphasie, waarbij de patiënt niet kan spreken, en sensorische aphasi...

v. (Fr. [Gr.-Lat. v. Gr. a + phasis = spraak]: sprakeloosheid, verlies van het spraakvermogen), (ph = f; s = z).

v. onmacht zich in woorden uit te drukken.

pathologische stoornis in de spreekbewegingen.

sprakeloosheid d/h verlies v/h woordgeheugen.