Aphasie
aphasie, spraakstoring.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
betekent letterlijk: geen spraak. Men verstaat onder het begrip aphasie een verschijnsel dat voorkomt bij bepaalde hersenziekten en dat door spraakstoornissen bij intact spreekorgaan en ongestoorde geestvermogens wordt gekenmerkt. Onderscheid wordt daarbij gemaakt tussen motorische aphasie, waarbij de patiënt niet kan spreken, en sensorische a...
M. J. Koenen's (1937)
v. (Fr. [Gr.-Lat. v. Gr. a + phasis = spraak]: sprakeloosheid, verlies van het spraakvermogen), (ph = f; s = z).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: