Wat is de betekenis van Ambivalentie?

ambivalentie - Zelfstandignaamwoord 1. twee verschillende waarden of mogelijkheden hebbende Woordherkomst afgeleid van ambivalent met het achtervoegsel -ie

het verschijnsel van het ambivalent zijn.

tweeslachtigheid; tegenstrijdigheid

toestand van iemand die in een bepaalde situatie tegenstrijdige gevoelens heeft. Een kind dat zich aan de doornen van een roos bezeert, aarzelt tussen het verlangen de roos te plukken en de vrees zich daarbij te verwonden. Wie zijn moeder innig liefheeft, kan tegelijkertijd bang voor haar zijn en haar haten vanwege de eisen die zij stelt. Ambivalen...

een door den psychiater Bleuler ingevoerde term om aan te geven, dat tegengestelde strevingen gelijktijdig in het bewustzijn worden beleefd en tot uiting komen. Liefde en haat jegens dezelfde persoon kunnen gelijktijdig bestaan, zonder elkander te beïnvloeden. Ambivalentie van het willen noemt Bleuler ambitendens.

(Lat.) i/d psychologie de neiging v/d geest om iets te willen en tegelijkertijd niet te willen.

Ambivalentie - term, gebruikt in de psychiatrie, symptoom van het schizophrene ziektebeeld, het naast elkander voorkomen van tegengestelde psychische toestanden (bijv. liefde en haat). A. van den wil noemt men: ambitendentie, bijv. tegelijkertijd niet willen spreken en wel willen spreken.

(Lat. van ambo = naar beide zijden, en valere = waard zijn). Dubbelwaardigheid, vooral in de gevoelsleer, wanneer eenzelfde iets terzelfder tijd tegengestelde gevoelens en aandoeningen opwekt ;m.a.w. wanneer tegengestelde gevoelstonen aan eenzelfde iets zijn verbonden, waardoor dikwijls eigenaardige gemoedsbotsingen tot stand komen.

(ambo, beiden); het gelijktijdig bestaan van twee tegengestelde gevoelens (affectieve A.), gedachtengangen (intellectuele A.) of wilsneigingen (= Ambitendenz) (BleuIer).