Als je van de duivel spreekt, trap je op zijn staart of rammelen zijn benen
gezegd als iemand juist komt op het ogenblik waarop men met een ander van hem sprak. Deze zegsw. is zeer wijd verbreid en was ten minste al in de 16de eeuw bekend („Daermen van den duvel cout, hij isser gheerne omtrent”, Goedthals 9; Celestina T i r°); zij berust op de overtuiging dat het noemen van de naam van de duivel hem oproept...