Marc De Coster (2020-2024)
1) (19e eeuw) (varianten: ajakkie, ajasses) uitroep van afschuw of tegenzin. Verbastering van de uitroep 'Ah! Je-zus'. De vorm ‘ajakkie’ was destijds vooral populair onder meisjes. • Ajasses, zoo'n oud mensch na te loopen, 't end was t 'r nog niet van te zien. (Henri Hartog: Sjofelen. 1904) • Ajakkie...
Dr. E. Schröder (1980)
De mensen hebben kennelijk steeds behoefte aan krachttermen, aan woorden waardoor zij aan sterke gevoelens uiting kunnen geven. Wij spreken dan van vloeken, dat eigenlijk: jammeren betekent. Maar omdat vloeken onbehoorlijk is en wij toch lucht willen geven aan het gevoel van schrik, pijn, weerzin, woede dat ons bevangt, worden de vloeken verbasterd...
Van Dale Uitgevers (1950)
AJAK'KERT, AJAK'KIE, AJAS'ZES (ook AJASSES), tw. (uit ah Jezus!), uitroep van tegenzin, afkeer of walging, thans vooral in meisjestaal: ajasses, wat ben jij gierig! — ajakkert! wat een lelijk ding! —. ajakkes! wat is dat bitter!
Jozef Verschueren (1930)
(a'jakkes) ajasses (a'jasses) tw. [verbastering van ah Jezus] uitroep van tegenzin, afkeer, walging.
J.H. van Dale (1898)
Ajakkes AJAKKERT, AJAKKIE, AJASZES (ook AJASSES geschreven), tusschenw. uitroep van tegenzin, afkeer of walging, in de platte volksspraak; ajasses, iaat ben je een gierige prij — ajakkert! wat een leelijk ding l — ajakkes wat is dat bitter!
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
