Wat is de betekenis van Afrijden?

(17e eeuw) (plat) geslachtsgemeenschap hebben, copuleren (vanuit het mannelijk standpunt). 'Zich afrijden': masturberen. • Indien haer geyle leden By iemant van het volck oyt waren afgereden. (Cats. 1625) • Ik trek nog steeds niet, maar wel rijd ik mij af in een grote wollen zwarte kous, op mijn buik liggend. Op die manier kom i...

afrijden - Werkwoord 1. (intr) naar beneden rijden 2. (verkeer) (intr) rijexamen afleggen 3. (ov) doorkruisen 4. (ov) afmatten Woordherkomst samenstelling van af en rijden Verwante begrippen uitlopen, uitvaren, wegrijden

Afrijden - 'een andere renner er afrijden': doen lossen. Fr. semer un concurrent.

Afrijden is het passeren van een sein en de achterliggende sectiescheiding in de rijrichting van het sein.

afrijden: iemand er afperen.

- he g ras afrijden, het gras maaien. Het gras afrijden, gebeurt met de glimlach en geen enkele inspanning is te veel als het om hun tuintje gaat. - LN, 28-08-2002. - komen afrijden, aan komen rijden.

In verb. met komen: aanrijden. Is dat je moeder niet die daar per fiets komt afgereden? DURNEZ z.j. (± 1958), 84.

(reed af, is en heeft afgereden), 1. zich rijdende verwijderen, wegrijden : de ruiters reden van het plein af (of het plein af); absoluut: rijdende vertrekken : om zeven uur rijden wij af; de vrachtwagen rijdt om 8 uur af, vertrekt; — (bij wedstrijden) de rit beginnen, van de meet af, op het bepaalde ogenbilk ; 2....

reed af, heeft (1-6), is (1, 2) afgereden; 1. wegrijden, vertrekken: hij reed voor het hotel af; de wagen zal zo afrijden; 2. naar beneden rijden: hij reed met zijn auto de helling af; 3. een afstand afleggen: een weg, de ijsbaan in korte tijd afrijden; 4. rijdend doortrekken inz. van ruiterij [om te plunderen]: het bos afrijden; de ruiters reden h...