Wat is de betekenis van afkluiven?

(1985) (jeugd, plat) tongzoenen: 'elkaar afkluiven'. Syn.: amandellen* pellen; amandelhockey* beoefenen. • Een paar keer was dat ook zo, maar als ik dan langzamer ging lopen, bleek het steeds weer een oud wijf te zijn dat op pantoffels haastig naar een donkere huisingang rende of een verliefd paartje dat mij snel passeerde om verderop een stee...

afkluiven - Werkwoord 1. (ov) door kluiven alle vlees van een bot verwijderen ♢ Hij zat met gretigheid alle botjes af te kluiven. Woordherkomst samenstelling van af(bijwoord) en kluiven(werkwoord)

v., ôfplúzje, ôfskarje, ôfkluve, (bi)kluije, bignobje.

(kloof af, heeft afgekloven), het vlees kluivende van iets afeten: het vlees van een been, ook een been afkluiven; — (oneig.) zijn vingers afkluiven, er op sabbelen.

kloof af, heeft afgekloven; 1. kluivend wegnemen: vlees v. e. been afkluiven; 2. door kluiven ontdoen van het vlees: een soepbeentje afkluiven.

('af) (kloof, kloven af; heeft afgekloven) 1. kluivend afeten : het vlees van een been - 2. door kluiven ontdoen : een been -.

...

AFKLUIVEN, (kloof af, heeft af gekloven), het vleesch kluivende van iets afeten: het vieesch van een been, ook een been afkluiven.

...