Wat is de betekenis van Afgang?

(1960+) (oorspr. stud.) beschamende mislukking. Syn.: miskleun*. • M'n interview met Simon Vinkenoog wordt door allerlei mensen als een afgang voor Simon beschouwd. (Bibeb: Bibeb & Vip's. 1965) • Het achterhoofd van de konrektor, en Wilkes en profile, het knoetje los geraakt, maar dat voltrekt zich ook op school. Wat een af...

afgang - Zelfstandignaamwoord 1. een schaamtevolle mislukking die gezichtsverlies veroorzaakt terwijl men er toch wel veel van verwacht had ♢ De leerling begon te stotteren omdat hij bang was dat zijn spreekbeurt een totale afgang zou worden. Woordherkomst samenstelling van af en ga...

Afgang - het zakken voor een examen; slecht figuur dat iemand slaat. Vgl. Du. einen Abgang machen = maken dat men wegkomt, er snel vandoor gaan.

(de) in België ook: diarree, buikloop - de(n) afgang hebben, buikloop hebben.

Afgang is het verlaten van het toneel door de acteur.

Het verlaten van het toneel door de acteur.

Diarree, buikloop; bep. in de verb. de(n) afgang hebben. Ook: stoelgang, ontlasting. «Gelieve af en toe een oogje te slaan op de afgang van mijn zoon die de laatste tijd nogal dun is.»... «Dit papiertje als bewijs van de slappe afgang van mijn zoon», VANHAVERBEKE 1971, 44. Opm.: Hoewel nog steeds vermeld in ver...

m., 4. totale mislukking, echec; slecht figuur slaan: wat een —1

helling, daling.