Wat is de betekenis van aanwrijven?

aanwrijven - Werkwoord 1. (ditr) ten laste leggen ♢ Hij kreeg een ernstig vergrijp aangewreven. Woordherkomst samenstelling van aan(voorzetsel) en wrijven(werkwoord)

v., oanwriuwe; iem. een smet —, immen bislanterje, bislinterje, oankladzje, bikladzje, in kladde neijaen.

(wreef aan, heeft aangewreven), 1. wrijven tegen; 2. door wrijven aanbrengen op —; (fig.) iem. een klad, smet, blaam aanwrijven, aan hem doen hechten, het bedoelde hem ten laste leggen.

wreef -, h. -gewreven (eig. wrijven tegen; fig. ten laste leggen, toedichten, aantijgen): ik laat mij zo iets niet —.

('a:n) (wreef, wreven aan; heeft aangewreven) 1. herhaaldelijk ten laste leggen : iemand een blaam -. Syn. → aanklagen. 2. voortgang maken met wrijven aanwrijving v. (-en).

aanwrijven - (wreef aan, heeft aangewreven), 1. wrijven tegen; 2. door wrijven aanbrengen op; meest fig.: iemand een klad, smet, blaam —, aan hem doen hechten, het bedoelde hem ten laste leggen.

...

Aanwrijven - (wreef aan, heeft aangewreven), tegen of op iets wrijven; (fig.) iem. eene klad, smet blaam aanwrijven, (sterker en ongunstiger dan) aantijgen, te laste leggen; ijverig doorwrijven.

...