Aanvertrouwen
(vertrouwde aan, heeft aanvertrouwd), minder gewoon dan toevertrouwen.
M. J. Koenen's (1937)
vertrouwde -, h. -vertrouwd (toevertrouwen): iets iem. -, vol vertrouwen ter bewaring geven; minder in gebruik is: aanbetrouwen in deze bet.
Jozef Verschueren (1930)
('a:n) (vertrouwde aan, heeft aanvertrouwd) toevertrouwen, doch minder alledaags. Syn. → toebetrouwen.
J.H. van Dale (1898)
Aanvertrouwen - (vertrouwde aan. heeft aanvertrouwd), minder gewoon dan toevertrouwen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: