Wat is de betekenis van aanrekenen?

aanrekenen - Werkwoord 1. een bepaalde prijs vragen bij een aankoop 2. verantwoordelijk houden voor, de schuld geven van 3. opvatten als Woordherkomst samenstelling van aan(voorzetsel) en rekenen(werkwoord)

in rekening brengen En als ze echt poepeloerezat zijn, dan kunt ge achteraf zoveel flessen aanrekenen als ge wilt. Maar niet overdrijven. We willen ze nog terugzien. (Marita de Sterck, Valavond) Als in Nederland iemand iets wordt aangerekend, wordt hij of zij verantwoordelijk gehouden voor iets onaangenaams. In België gaat het...

v., oanrekkenje, tarekkenje.

(rekende aan, heeft aangerekend), 1. voor zekere waarde in rekening brengen; (fig.) iem. voor een bewezen dienst of weldaad verplicht rekenen; 2. (fig.) schatten op, beschouwen als : iem. een handeling of hoedanigheid tot eer, tot schande, als een gebrek, als een onvoorzichtigheid aanrekenen.

rekende -, h. -gerekend (1 iem. iets voor zekere waarde in rekening brengen; 2 een daad of eigenschap op zekere waarde schatten, beschouwen als): 1 iem. iets duur -; 2 zich iets als een eer -; -ing, v.

('a:n) (rekende aan, heeft aangerekend) 1. in rekening brengen : iemand iets laag, te hoog -. Tgst. kwijtschelden. 2. toeschrijven : iemand iets tot eer, als een gebrek -. 3. snel(ler) rekenen.

aan'rekenen (rekende aan, heeft aangerekend), 1. voor zekere waarde in rekening brengen; (fig.) iemand voor een bewezen dienst of weldaad verplicht rekenen; 2. (fig.) schatten op, beschouwen als: iemand een handeling of hoedanigheid tot eer, tot schande, als een gebrek enz. —.

...

Aanrekenen - (rekende aan, heeft aangerekend), iem. iets aanrekenen, in rekening brengen; (fig.) verplicht zijn voor; (fig.) op rekening stellen, voor iem. beschouwen als: iem. eene handeling of hoedanigheid tot eer, tot schande, als een gebrek, als eene onvoorzichtigheid aanrekenen; spoed maken met rekenen. AANRE...