Toneelgenre dat in de 16e eeuw op Jezuïetenscholen c.q. -colleges is ontstaan in het kader van de opdracht van de kloosterorde der Jezuïeten en voornamelijk als propagandistisch en pedagogisch middel is gebruikt, namelijk het (katholieke) geloof verkondigen, het protestantisme bestrijden, en de leerlingen scholen en vormen. De speciaal geschreven toneelstukken werden aanvankelijk in het Latijn, later in de volkstaal gespeeld en hadden bijbelse en mythologische verhalen, heiligenlevens en mysteries als onderwerp. Dit soort schooltoneel beleefde in de 16e en 17e eeuw een grote bloei. Het bleef niet beperkt tot opvoeringen binnen de school. Ook buiten de school genoot dit schooltoneel grote populariteit en trok veel bezoekers uit de omgeving en had op deze wijze grote invloed.
(→) humanistentoneel.
Literatuur
- L. van den Boogerd, Het Jezuïetendrama in de Nederlanden, 1961
- R.L. Erenstein, Een theatergeschiedenis der Nederlanden, 1996
- Helma Toxopeus-Dirks en Peter H. Toxopeus, Hoe een leek tot spel kwam, 1990
- Jacques de Vroomen, Toneel op school, 1994
