De in Italië geboren Ettore Bugatti (1882-1947) was in Frankrijk een eigenzinnig constructeur van esthetisch geslaagde automobielen. In de sport bokste La Marqué in de jaren twintig en dertig tegen grote concurrentie op van Alfa Romeo, Fiat, Delage, Mercedes en Auto Union. Niettemin zorgden Chiron, Dreyfus en Varzi voor succes.
Bugatti was paardenliefhebber; de radiateurs van zijn auto's hadden een hoefijzervorm. Bugatti, die zich in Molsheim (Elzas) vestigde, duldde weinig tegenspraak. Klagen over matige remmen was zinloos. "Mijn auto's zijn gemaakt om te rijden en niet om te remmen." De toer- en GT-auto's stralen tijdloze klasse uit. De 11-liter Royale voor koningen en keizers was een monstrueuze mislukking. Het model 'Tank' won tweemaal Le Mans (1937,1939). Een plan van nabestaanden om op de circuits terug te keren, bleef bij een poging. In 1956 kwam op Reims (GP van Frankrijk) het door Colombo ontworpen Type 251 (achtcilinder, dwarsgeplaatst achterin) aan start met Maurice Trintignant. De auto viel uit met pech; het project werd daarna afgeblazen.
