Wie ooit een zwijnshertje in de natuur heeft geobserveerd – en onder bepaalde omstandigheden ook in de dierentuin – begrijpt al gauw hoe het dier aan zijn naam komt. Het loopt namelijk op een typisch sukkeldrafje waarbij het de rug optrekt, waardoor het vanuit de verte wel iets weg heeft van een hollend zwijn.
In de natuur leeft het vrij kleine hert – ongeveer zo groot als onze ree maar veel zwaarder – in grote delen van Voor- en Achter-Indië, maar in dierentuinen ziet men het niet vaak. Vermoedelijk mede omdat de bokken in de bronsttijd erg lastig zijn en alles en ieder die in zijn buurt komt, ook zijn dagelijkse verzorger, fanatiek aanvalt. En hoe klein het dier ook is, in die tijd moet men heel voorzichtig met hem zijn want de stoten met het gewei komen hard aan. Die agressiviteit is overigens voor ieder die wel eens zwijnsherten heeft gezien een beetje teleurstellend omdat de dieren toch zo’n vriendelijk uitziende kop hebben, waarschijnlijk door de vrij ronde snuit en de grote donkere ogen. In de natuur lopen de aantallen zwijnsherten schrikbarend snel terug. Dat heeft verscheidene redenen: het ontginnen van grote delen van hun woongebied, stropen en de oorlogsomstandigheden in een aantal van hun woonstreken. Zwijnsherten bewonen bij voorkeur met struiken begroeid grasland in de buurt van water – en het is juist deze grond die bij voorkeur wegens de vruchtbaarheid in cultuur wordt gebracht. Voor uitroeiing behoeft weliswaar niet direct te worden gevreesd, omdat er nog flinke aantallen in reservaten voorkomen, maar dan zal het stropen en het laten grazen van huisvee er toch snel een halt moeten worden toegeroepen.
Ook al zijn er in een streek veel zwijnsherten, dan nog krijgt men ze zelden te zien omdat ze meestal solitair leven en zich overdag in de begroeiing verborgen houden; pas ’s avonds of ’s nachts gaan ze op voedsel uit.
■ Totale lengte 125-135 cm; staart 18-20 cm; schouderh. 60-70 cm; gew. 40-50 kg.
Effen bruin; lichtere buik.
Voedsel: Vooral bladeren, gras etc.
Draagtijd 220-240 d; doorgaans 1 jong, zelden 2. Jongen zijn gevlekt en worden in de natuur wel verward met verwant, het ►axishert.
Een ondersoort van het gewone zwijnshert is het ►baweanhert. Een andere, en ernstig bedreigde, ondersoort is het calamianhertje van de Filippijnen.
Hog Deer • Schweinshirsch • Cerf cochon
Axis porcinus.
