Soms ligt de vuursteen in de vorm van „knollen” aan de oppervlakte of in een steile rotswand. In andere gevallen groef de preh. mens (vaak zeer diepe) vertikale schachten in de grond en daar van uit horizontale galerijen. „Mijnwerkers” met houwelen van hertshoorn en lampjes hakten de knollen uit, die dan naar de oppervlakte werden gehesen.
Gedeeltelijk werden deze ter plaatse in „ateliers” door gespecialiseerde vaklui geheel of gedeeltelijk tot gebruiksvoorwerpen bewerkt, gedeeltelijk in de oorspr. vorm gelaten, en geëxporteerd. „Mijnen” o.a. te Spiennes (Belg.), Ryckholt-St. Geertruid (Ned.), „Grime’s Graves” in Engeland. Deze laatste te bezichtigen.
